23χρονη συντοπίτισσά μας Μαρία Κούστα, 5ετής φοιτήτρια Ιατρική, συμμετείχε στο 19ο Πανελλήνιο Συνέδριο Φοιτητών Ιατρικής και Νέων Ιατρών

Η 23χρονη συντοπίτισσά μας Μαρία Κούστα, 5ετής φοιτήτρια Ιατρική, συμμετείχε στο 19ο Πανελλήνιο Συνέδριο Φοιτητών Ιατρικής και Νέων Ιατρών, που πραγματοποιήθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών στις 19-21 Απριλίου. Η εργασία της εντασσόταν στη θεματική ενότητα της Καρδιολογίας, με έμφαση στην Παιδιατρική Καρδιολογία και αφορούσε ένα  πραγματικό περιστατικό του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων. Το θέμα ήταν ΄΄ Εμμένουσα κολπική μαρμαρυγή σε παιδιατρικό ασθενή με σύνδρομο μακρού QT ΄΄.

Πρόκειται για την περίπτωση ενός 12χρονου κοριτσιού, το οποίο προσήλθε στο Νοσοκομείο για διερεύνηση ενός ιστορικού αιφνιδίου θανάτου του αδερφού της μητέρας, του πατέρα και της αδερφής της. Ύστερα από μια σειρά εξετάσεων, διαπιστώθηκε ότι πάσχει από το σπάνιο σύνδρομο μακρού QT, το οποίο προκαλεί ποικιλία συμπτωμάτων από ζάλη και αίσθημα παλμών μέχρι κολπική μαρμαρυγή (προθανάτια κατάσταση) και αιφνίδιο καρδιακό θάνατο. Το παράδοξο με αυτήν την ασθενή και ο λόγος που επιλέχτηκε από τους επιβλέποντες της εργασίας, κ. Θεόφιλο Κωλέττη- Καθηγητή Καρδιολογίας και κ. Αντώνιο Βλάχο- Επίκουρο Καθηγητή Παιδοκαρδιολογίας είναι ότι στο ιστορικό δεν αναφέρονται επεισόδια κοιλιακής, αλλά κολπικής μαρμαρυγής, η οποία δεν αποτελεί προθανάτια κατάσταση, αλλά ακόμη δεν έχουν διευκρινιστεί οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην παιδιατρική ασθενή. Η έρευνα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο επίπεδο αναμονής της ανάλυσης του γενετικού υλικού της ασθενούς, η οποία πραγματοποιείται στο εξωτερικό και στη μετέπειτα επιλογή κατάλληλης και εξατομικευμένης θεραπείας.

Να τονιστεί ότι το περιστατικό αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα που έχουν αναφερθεί στην παγκόσμια βιβλιογραφία με παρόμοια κλινική εικόνα.
Αξίζει, λοιπόν, να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια στους εισηγητές αυτής της έρευνας, η οποία στοχεύει στην περιγραφή μιας πραγματικά πολύ σπάνιας κλινικής οντότητας, κυρίως όμως έχει ως απώτερο σκοπό την ανακάλυψη των ιδιαιτεροτήτων της και την εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας στο 12χρονο κορίτσι. Τέτοιες προσπάθειες αναδεικνύουν τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της επιστήμης, ιδιαίτερα στις μέρες μας που ζούμε.