Το Εθιμο μας : Το κάψιμο του Ιούδα

Το κάψιμο του Ιούδα 

Το έθιμο του «Γιούδα» αποτελεί μια «θεαματική λαϊκή τελετή» και εντάσσεται στις εορταστικές εκδηλώσεις της άνοιξης και της Πασχαλιάς. Αναβιώνει, εδώ και δεκαετίες, στο κεντρικό λιμάνι της Ερμιόνης, το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα. Οι προετοιμασίες ξεκινούν τη Μεγάλη Εβδομάδα με τα μέλη του Αλιευτικού Συλλόγου Ερμιόνης να κατασκευάζουν, με μεράκι και φαντασία, ομοίωμα του Γιούδα, με υφάσματα, άχυρα, ξύλα, εύφλεκτες ύλες και κροτίδες. Στη συνέχεια το «ομοίωμα», που, συχνά, παραπέμπει σε πρόσωπα της κοινωνικοπολιτικής επικαιρότητας, κρεμιέται στην ειδικά διαμορφωμένη εξέδρα, που έχει στηθεί σε περίοπτη θέση, στ’ ανοιχτά της θάλασσας στο βορινό λιμάνι. 

Μετά τον εσπερινό της Αγάπης και με τον ήλιο να αποχαιρετά, πανηγυρικά, τη λαμπρή ημέρα, ο κόσμος συρρέει στο λιμάνι. Μια ιστορική αναδρομή στο έθιμο δημιουργεί το ανάλογο κλίμα και στη συνέχεια βάρκες και άλλα μικρά σκάφη καταφθάνουν από το Μπίστι με αναμμένα καπνογόνα. Κινούνται, κυκλικά, γύρω απ' την εξέδρα με το ομοίωμα και ο αρχηγός της αποστολής αναλαμβάνει την πυρπόλησή του. 

Το θέαμα είναι εντυπωσιακό! Τα εκατοντάδες πυροτεχνήματα που φωτίζουν τον ουρανό της Ερμιονίδας, σε συνδυασμό με τον εκκωφαντικό ήχο των κροτίδων, δίνουν πανηγυρικό χαρακτήρα στην εκδήλωση που κλείνει με παραδοσιακούς χορούς, καθηλώνοντας και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. 

Στις αρχές του αιώνα το έθιμο γινόταν το απόγευμα της Ανάστασης, μετά την «Αγάπη». Έστηναν το ομοίωμα του Ιούδα στη δυτική είσοδο του Ναού των Ταξιαρχών, στην κορυφή ενός μεγάλου σωρού από πέτρες που θύμιζε «κρανίου τόπο» και στη συνέχεια του έβαζαν φωτιά.

φωτο : Ανάργυρος Μαης Μερτυρης 

κείμενο : ΓΙΑΝΝΗ ΣΠΕΤΣΙΩΤΗ - ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΝΤΕΣΤΑΚΟΥ